Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Ελλάδα (,) για σένα

του Βασίλειου Ι. Μέγα


Έναν ανύποπτο καιρό, μυστήριο και σκοτεινό, ένας Καναδός συγγραφέας ρώτησε έναν Έλληνα φοιτητή:

‘‘Τι είναι η Ελλάδα για σένα;’’ και εκείνος αφού το καλοσκέφτηκε, άθελα του έφτιαξε ένα ποίημα που αποδείχτηκε μια πολύ γλαφυρή απάντηση.

‘‘Το κράτος όπου χαραμίζονται τα νιάτα και κηδεύονται τα όνειρα, η χώρα όπου ακούνε τους νεκρούς και κλείνουν τα αυτιά στους ζωντανούς, ο τόπος όπου η ελπίδα θυσιάζεται στο βωμό του χρήματος και οι λίγοι ασελγούν πάνω στους πολλούς’’

Ο λογοτέχνης αισθάνθηκε μια ιδιαίτερη πρόκληση να σχηματίζεται απ’ τα λεγόμενα του νεαρού και αμέσως μετά τον ξαναρώτησε:

‘‘Δηλαδή, δεν έχεις πάρει τίποτα καλό απ’ την Ελλάδα;’’

‘‘Όχι’’ αποκρίθηκε με στόμφο ο φοιτητής ‘‘Και με τις έξι αισθήσεις μου, ναι, και με την έκτη, αυτή με την οποία βλέπεις φαντάσματα, έχω βιώσει έξι καλά σ’ αυτήν τη χώρα τα τελευταία έξι χρόνια’’

‘‘Ποια είναι αυτά;’’ έκανε ο Καναδός.

‘‘Τον Εκβιασμό, το Λάδωμα, τη Λοιδορία, την Ανευθυνότητα, τη Δημαγωγία και την Αναξιοπιστία των Πολιτικών’’

‘‘Αν αυτά είναι τα καλά, τότε ποια είναι τα κακά;’’

‘‘Ένα μονάχα κακό σου προσφέρει η Ελλάδα. Ελπίδα. Διότι αυτός ο τόπος είναι ευλογημένος απ’ το Θεό και τη Φύση. Τόσο που μάλλον οι ξένοι μας φθονούν. Ο ήλιος, η θάλασσα, οι κάμποι, τα βουνά, μα πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι είναι που σε κάνουν να ελπίζεις για πολλά πράγματα. Για πράγματα όμως που ξέρεις πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ. Και η μαύρη αλήθεια είναι ότι όλοι φοβούνται να το παραδεχτούν πραγματικά πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ στην Ελλάδα!’’

‘‘Γιατί;’’

‘‘Διότι ο Έλληνας έχει και μια κατάρα’’

‘‘Και ποια είναι αυτή;’’ αναρωτήθηκε ο συγγραφέας και ο φοιτητής του απάντησε βαριεστημένα:

‘‘Ωχ, αδερφέ που να σου εξηγώ τώρα…’’


ΤΕΛΟΣ

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012